De Mille Nelson - Katedra, Nelson De Mille
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
NELSON DeMILLE "Katedra" Przełożył MARCIN KRYGIER PRIMA WARSZAWA 1993 Tytuł oryginału: CATHEDRAL Copyright (c) Nelson DeMile 1981 Copyright (c) for the Polish edition by Wydawnictwo PRIMA 1993 Copyright (c) for the Polish translation by Marcin Krygier 1993 Ilustracja na okładce: Chris Moore Opracowanie graficzne okładki: Studio Graficzne "Fototype" Redakcja: Elżbieta Bandel Redakcja techniczna: Janusz Festur ISBN 83-85855-11-4 Wydawnictwo PRIMA Warszawa 1993. Wydanie I Objętość 29 ark. wyd., 27 ark. druk. Skład w Zakładzie "Kolonel" w Łomiankach Druk i oprawa w Wojskowej Drukarni w Łodzi Laureen, lat trzy, specjalistce od alfabetu, i Aleksandrowi, świeżo przybyłemu na ten świat OD AUTORA Tyczy miejsc, ludzi i wydarzeń; autor przekonał się, że w każdej książce o Irlandczykach licencje poetyckie i inne dowolności są nie tylko tolerowane, lecz wręcz pożądane. Katedra Świętego Patryka w Nowym Jorku została opisana starannie i dokładnie. Jednak, jak w każdym utworze literackim, a zwłaszcza w takim, którego akcja umiejscowiona jest w przyszłości, niektóre elementy potrak- towane zostały dość swobodnie. Postaci nowojorskich oficerów policji przedstawione w tej książce nie są wzorowane na prawdziwych ludziach. Fikcyjny negocjator, kapitan Bert Schroeder, nie jest odzwierciedleniem obecnego negocjatora Departamentu Policji Nowego Jorku, Franka Bolza. Jedynym elementem wspólnym jest tytuł negocjatora. Kapitan Bolz to niezwykle kompetentny oficer, którego autor miał okazję spotkać trzykrotnie i którego światowa renoma jako innowatora nowojorskiego systemu negocjacji z porywaczami jest całkowicie zasłużona. Dla mieszkańców miasta Nowy Jork, a zwłaszcza dla ludzi, do których uwolnienia się przyczynił, jest on prawdziwym bohaterem w każdym tego słowa znaczeniu. Kler katolicki przedstawiony w niniejszej książce nie ma odpowiedników w rzeczywistości. Obecny proboszcz katedry Świętego Patryka w Nowym Jorku, prałat James Rigney, to przyjazny, oddany i niezwykle życzliwy człowiek, który hojnie poświęcił autorowi dużo swego czasu i udzielił wielu porad. Kardynała z powieści nie łączy z obecnym arcybiskupem Nowego Jorku nic poza tytułem. Irlandzcy rewolucjoniści z powieści są wzorowani do pewnego stopnia na grupie rzeczywistych ludzi, podobnie jak politycy, ludzie ze służb wywiadow- czych oraz dyplomaci, choć żadna postać nie odpowiada pojedynczej praw- dziwej osobie. Celem moim nie było stworzenie roman a clef ani też przedstawienie w jakimkolwiek świetle, korzystnym czy też nieprzychylnym, żadnej osoby ani zmarłej, ani żyjącej. Opowieść ta toczy się nie w teraźniejszości czy przeszłości, lecz w przyszłości; wszakże jej rodzaj zmusza autora do wykorzys- tania opisowych tytułów funkcjonariuszy państwowych i innych autentycznych określeń używanych współcześnie. Oprócz tych nazw nie istnieje żaden zamierzony związek z osobami, które obecnie w życiu publicznym piastują tak określane funkcje. 9 Postaci i odniesienia historyczne są w przeważającej części zgodne z rzeczy- wistością z wyjątkiem tych fragmentów, w których oczywista mieszanina faktu i fikcji wpleciona jest w akcję powieści. Chciałbym podziękować następującym ludziom za pomoc edytorską, oddanie oraz, ponad wszystko, za ich cierpliwość: Bernardowi i Darlene Geis, Josephowi Elderowi, Davidowi Kleinmanowi, Mary Crowley, Eleanor Hurka i Rosę Ann Ferrick. Specjalne podziękowania należą się Judith Shafran, której ta książka byłaby dedykowana, gdyby nie fakt, że jest ona edytorem, a więc naturalnym wrogiem autorów, aczkolwiek szlachetnym i szczerym. Za specjalistyczne rady i możność skorzystania z ich doświadczenia chciałbym podziękować: emerytowanemu detektywowi Jackowi Laniganowi z NYPD; prałatowi Jamesowi Rigneyowi, proboszczowi katedry Świętego Patryka; Knightowi Strugisowi, architektowi konserwatorowi katedry Świętego Patryka; Michaelowi Moriarty'emu i Carmowi Tintle'owi, seanachies *. Następujące organizacje i instytucje dostarczyły informacji niezbędnych do napisania tej książki: Biuro Rzecznika Nowojorskiego Departamentu Policji; Komitet Organizacyjny Parady Dnia Świętego Patryka; Sześćdziesiąty Dzie- wiąty Pułk Piechoty, NYARNG **; Amnesty International; Kuria Arcybis- kupia Nowego Jorku; Konsulat Irlandzki oraz Konsulat Brytyjski w Nowym Jorku; a także Irlandzkie Biuro Obsługi Turystów. Wiele innych osób i instytucji udostępniło autorowi swój czas i wiedzę, wnosząc kolorowe nici do tkaniny narracji przedstawionej w tej książce, i im wszystkim - zbyt licznym, by można było wymienić każdego - składam moje szczere podziękowanie. Nelson de Mille Nowy Jork, wiosna 1980 * Seanachies - irlandzcy gawędziarze parający się utrwalaniem i rozpowszech- nianiem ludowych legend (przyp. tłum.). ** NYARNG (New York Armoured Regiment of National Guard) - Nowojorski Pułk Piechoty Zmotoryzowanej Gwardii Narodowej (przyp. tłum.). Księga pierwsza IRLANDIA PÓŁNOCNA Teraz, gdy dowiedziałam się tak wiele o Irlandii Północnej, oto co mogę na jej temat powiedzieć: jest to niezdrowe, przesiąknięte atmosferą śmierci miejsce, gdzie ludzie uczą się umierać, gdy są jeszcze dziećmi; gdzie nigdy nie udało się nam zapomnieć o naszej historii i kulturze - które są [ Pobierz całość w formacie PDF ] |