Der Herr Der Ringe - Das Duell

Władca pierścieni – Pojedynek (v. 1.0)

Dramatyczny pojedynek dla dwóch graczy od 10 roku życia

Temat gry

Gandalf i Balrog toczą ze sobą walkę w kopalniach Morii. Rozpoczyna się fantastyczny pojedynek na wąskim moście nad otchłanią. Pojedynek prowadzony jest za pomocą kart, na których po lewej i po prawej stronie znajdują się symbole siły. Symbole na bezpośrednio sąsiadujących kartach są ze sobą porównywane: każdy niezablokowany atak powoduje utratę energii.

Cel gry

Gracz posiadający po pojedynku wyższy poziom energii przesuwa się w górę po stopniach mostu. Postać znajdująca się wyżej po trzech pojedynkach i finale – wygrywa.

Elementy gry

1 plansza, 1 składany most, 1 szara figurka Gandalfa, 1 czerwona figurka Balroga, 2 znaczniki energii, 54 karty.

Przygotowanie gry

·         Przed pierwszą rozgrywką należy ostrożnie wypchnąć elementy mostu z wypraski i złożyć go według rysunku.

·         Planszę kładzie się prostopadle pomiędzy graczami.

·         Most ustawiany jest nad otchłanią na środku planszy.

·         Gracze wybierają postać, którą będą grali.

·         Każdy z graczy ustawia wybraną figurkę po swojej stronie planszy, przed schodami na most.

·         Gracze kładą znaczniki energii na białym polu oznaczonym „+”.

·         Grający Gandalfem otrzymuje 27 kart Gandalfa, a przeciwnik 27 kart Balroga.

·         Każdy z graczy tasuje swoje karty i układa je przed sobą zakryte na kupce.

Przebieg gry

Rozgrywka składa się z trzech następujących po sobie pojedynków i finału. Każdy z graczy dobiera ze swojej kupki kart wierzchnie dziewięć sztuk. Sześć kart zostanie użytych w tym pojedynku, a trzy zostają odłożone do finału.

Gandalf rozpoczyna pierwszy pojedynek.

Pojedynek

Pierwsza wymiana ciosów: wyłożenie kart

·         Gandalf wybiera jedną spośród swoich dziewięciu kart i wykłada odkrytą obok planszy (rys. 1).

·         Balrog wybiera swoją kartę w odpowiedzi i układa ja obok, po prawej stronie.

Wskazówka: Balrog jest stworzeniem ognia i dymu i jego karty mogą nie mieć wyraźnie zaznaczonych góry i dołu. Dlatego gracze powinni przed rozgrywką obejrzeć wszystkie karty. W razie wątpliwości pomaga obejrzenie motywu znajdującego się z tyłu każdej z kart.

Pierwsza wymiana ciosów: obliczanie

Gracze porównują symbole siły na dwóch sąsiadujących kartach. Po prawej stronie karty znajdują się oznaczenia siły ataku, po lewej stronie – oznaczenia siły obrony. Symbole porównywane są kolejno rzędami.

·         Jeśli w danym wierszu na obu kartach znajduje się symbol siły, atak zostaje zneutralizowany i nie wyrządza żadnych obrażeń.

·         Jeśli w danym wierszu symbol siły znajduje się tylko na jednej z kart, posiadacz drugiej karty otrzymuje jeden punkt obrażeń. Musi wówczas przesunąć znacznik energii na listwie na planszy o jeden punkt w dół, w stronę znaku „-”.

Przykład: Podczas tej wymiany ciosów, Gandalf zadaje dwa punkty obrażeń (jeden w pierwszym i jeden w czwartym rzędzie). Balrog zadaje jeden punkt obrażeń – w drugim rzędzie. Atak Gandalfa w trzecim rzędzie zostaje zablokowany przez Balroga. W efekcie tej wymiany ciosów, znacznik energii Gandalfa przesuwany jest w dół o jedno pole, a Balroga o dwa pola.

Następna wymiana ciosów

Karta, którą Balrog bronił się przed Gandalfem, jest obecnie kartą atakującą. Teraz Gandalf kładzie swoją kolejną kartę po prawej stronie wyłożonej przed chwilą karty Balroga. Ponownie następuje obliczanie ataków.

Ciąg dalszy przykładu: Balrog zadaje dwa ciosy (w trzecim i w czwartym rzędzie) i otrzymuje jeden cios od Gandalfa w drugim rzędzie. Tym razem znacznik energii Gandalfa przesuwany jest o dwa pola w dół, a znacznik energii Balroga o jedno pole w dół.

Wymiana ciosów jest kontynuowana, aż do końca pierwszego pojedynku.

Wskazówka: Po szóstej wyłożonej karcie warto kontynuować układanie pod spodem, rozpoczynając drugi rząd kart (rys. 1).

Różnica 3 i więcej punktów

Jeśli po którejś z kolejnych wymiana ciosów wolny odstęp pomiędzy znacznikami energii na listwie punktacji wynosi trzy lub więcej pól, gracz wygrywający może obejrzeć karty przeciwnika.

Karty specjalne

Na niektórych kartach znajdują się napisy. Przy ich wyłożeniu, najpierw są brane pod uwagę narysowane symbole siły, a w drugiej kolejności tekst (opis działania poszczególnych kart umieszczono na końcu instrukcji).

Trans Gandalfa i Balroga

Na dwóch kartach bez tekstu nie ma żadnych punktów siły. Oznaczają one, że gracz jest tak słaby, iż nie jest w stanie zadać ataku ani się przed nim obronić. Porada: należy unikać wykładania tych kart, ponieważ symbolizują one kryzys w walce.

Koniec pojedynku

Pojedynek kończy się, gdy:

·         Obaj gracze wyłożyli po sześć kart

lub

·         Znacznik energii jednego lub obydwu graczy znalazł się w obszarze ze znakami „-”.

Wyjątek:

Jeśli oba znaczniki energii stoją na tym samym polu ze znakiem „-”, a obaj gracze posiadają jeszcze po więcej niż trzy karty, pojedynek musi być kontynuowany. Kończy się dopiero wówczas, gdy znacznik energii jednego z graczy znajduje się dalej niż drugiego lub jeśli obaj mają na ręku po trzy i mniej kart.

Jeśli ostatnia wyłożona w pojedynku (lub w finale) karta to karta specjalna, porównuje się tylko symbole siły – tekst nie jest brany pod uwagę.

Po zakończeniu pojedynku zostają określone jego skutki.

Skutki pojedynku

Każdy z graczy odkłada trzy nieużyte karty zakryte na bok. Zostaną one (trzy karty z trzech pojedynków, czyli w sumie dziewięć sztuk) użyte podczas finału. Jeśli po którymś z pojedynków pozostały graczowi więcej niż trzy karty (wyjątek opisany w poprzednim punkcie), wybiera on trzy do finału, a pozostałe odkłada zakryte do pudełka.

Zwycięzcą pojedynku jest gracz, którego znacznik energii znajduje się wyżej na listwie punktacji. Przestawia on swoją figurkę w górę po stopniach mostu, w zależności od tego, ile pól dzieli jego znacznik energii od znacznika energii przeciwnika:

·         Jeśli pomiędzy znacznikami energii nie ma wolnych pól (sąsiadują ze sobą), jest jedno lub dwa wolne pola – figurka zostaje przesunięta o jeden stopień w górę.

·         Jeśli pomiędzy znacznikami energii są trzy lub cztery wolne pola – figurka zostaje przesunięta o dwa stopnie w górę mostu.

·         Jeśli pomiędzy znacznikami jest pięć lub więcej wolnych pól – figurka zostaje przesunięta o trzy stopnie w górę mostu.

Jeśli oba znaczniki energii znajdują się na tym samym polu, pojedynek jest nierozstrzygnięty. W takim przypadku przegrywa gracz rozpoczynający pojedynek (w pierwszym pojedynku jest to Gandalf). Zwycięzca przesuwa swoja figurkę o jeden stopień w górę mostu.

Po zakończeniu pojedynku, użyte karty zostają zebrane ze stołu i odłożone zakryte do pudełka. Nie będą już brały udziału w grze.

Pojedynek 2 i 3

Przed rozpoczęciem kolejnego pojedynku należy ponownie ustawić znaczniki energii na polu startowym. Figurki obydwu graczy pozostają na osiągniętych stopniach mostu. Każdy z graczy bierze do ręki z kupki zakrytych kart kolejne dziewięć sztuk. Osoba, która przegrała poprzedni pojedynek wybiera (po obejrzeniu swoich kart), kto będzie rozpoczynał ten. Zasady rozgrywania pojedynku pozostają bez zmian.

Po zakończeniu trzeciego pojedynku następuje finał.

Finał

Z wyjątkiem wymienionych poniżej reguł, finał przebiega identycznie, jak poprzednie pojedynki.

·         Każdy z graczy bierze do ręki dziewięć kart, które odłożył w poprzednich pojedynkach na bok. Wszystkie one będą użyte do rozgrywki.

·         W finale gracze mają do dyspozycji więcej energii. Dlatego oba znaczniki energii umieszcza się na pomarańczowym polu na początku listwy punktacji.

·         Gracz, którego figurka znajduje się wyżej na stopniach mostu, decyduje, kto rozpoczyna finał. Jeśli obie figurki znajdują się na tej samej wysokości, decyduje gracz, który przegrał ostatni pojedynek.

·         Finał kończy się, gdy znacznik energii jednego lub obydwu graczy znalazł się w obszarze ze znakami „-” lub gdy gracze wyłożyli wszystkie swoje karty. Podczas finału nie odkłada się na bok żadnych kart.

·         Zwycięzca finału przesuwa swoja figurkę po stopniach mostu według zasad opisanych wcześniej.

Koniec gry

Po zakończeniu finału zwycięzcą jest gracz, którego figurka znajduje się wyżej na stopniach mostu. Jeśli obie figurki stoją na tej samej wysokości, zwycięża gracz, który wygrał finał. Gra może się czasem zakończyć jeszcze przed finałem, jeśli po drugim lub trzecim pojedynku figurka jednego z graczy osiągnie najwyższy stopień mostu. Zostaje on wówczas zwycięzcą.

Wariant: dłuższa gra

Rozgrywane są dwie kompletne rozgrywki jedna po drugiej. Po pierwszej z nich gracze wymieniają się rolami. Po każdej grze zdobywa się punkty: jeśli figurka stoi na pierwszym stopniu, gracz otrzymuje jeden punkt; jeśli na drugim stopniu – dwa punkty itd.

Po dwóch rozgrywkach sumuje się punkty i zwycięzcą zostaje gracz z większą ich liczbą. Przy remisie zwycięża gracz, który w drugiej rozgrywce walczył Gandalfem.

Znaczenie kart specjalnych:

Nie ma potrzeby czytać tekstów na kartach przed pierwsza rozgrywką. W razie wątpliwości wystarczy sprawdzić umieszczone poniżej opisy działania poszczególnych kart.

Balrogs Finte (Finta Balroga): Balrog używa ponownie jedną z wykorzystanych wcześniej w tym pojedynku kart (nie kartę specjalną) – na jej miejsce kładzie Fintę

·         Grający Balrogiem wykłada kartę na stół, po czym wybiera własną, wcześniej wyłożoną (nie kartę specjalną) i zamienia je miejscami. Zamieniona karta jest używana ponownie do punktacji.

·         Jeśli Balrog wyłożył wcześniej wyłącznie karty specjalne, Finta jest kładziona na koniec rzędu kart i normalnie punktowana.

·         Jeśli Finta stanowi odpowiedź na Zwierciadło Gandalfa, nie traci swoich właściwości, ponieważ do punktacji nie będzie leżała obok zwierciadła.

·         Jeśli Finta stanowi odpowiedź na nadal aktywną kartę Gniew Gandalfa, nie traci swoich właściwości i może zostać użyta jak zwykle, jednak nie zostaje położona do środka rzędu na miejsce poprzednio zagranej karty. Gniew Gandalfa pozostaje nadal aktywny.

Balrogs Kraft (Siła Balroga): Balrog wyciąga (w ciemno) następną kartę z ręki Gandalfa jako odpowiedź na właśnie zagraną przez siebie kartę.

·         Jeśli wskutek punktacji tej karty pojedynek zakończy się, opis na karcie nie zostaje aktywowany.

Balrogs Macht (Moc Balroga): Figurki na moście przesuwają znaczniki energii na listwie punktacji.

Figurki na moście decydują o tym, jak daleko przesuwa się znaczniki energii w dół lub w górę (jednak nie dalej, niż do pola startowego w danym pojedynku) na listwie punktacji.

·         Jeśli figurka Balroga stoi o jeden stopień wyżej niż figurka Gandalfa, znacznik energii Balroga przesuwa się o jedno pole w górę listwy punktacji.

·         Jeśli figurka Balroga stoi na tym samym poziomie, co figurka Gandalfa, znacznik energii Balroga przesuwa się o jedno pole w górę listwy punktacji, a znacznik energii Gandalfa o jedno pole w dół listwy (czyli Gandalf traci jeden punkt energii).

·         Jeśli figurka Balroga stoi niżej niż figurka Gandalfa, znacznik energii Balroga przesuwa się o dwa pola w górę listwy punktacji, a znacznik energii Gandalfa i jedno pole w dół.

·         Pola przed mostem, na których stoją figurki na początku gry, także liczy się jako stopień.

·         Jeśli wskutek porównania punktów siły na tej karcie, pojedynek lub finał zakończyłyby się, jej funkcja specjalna nie jest uwzględniana (nawet, jeśli oznaczałoby to przesunięcie znacznika energii z powrotem z obszaru ze znakiem „-”).

Balrogs Trick (Sztuczka Balroga): Balrog wyciąga w ciemno kartę z ręki Gandalfa i odkłada ją do finału. Może ja podejrzeć.

·         Balrog może obejrzeć kartę, po wyciągnięciu jej z ręki Gandalfa.

·         Jeśli Sztuczka zostaje zagrana dopiero w finale, jest traktowana jak zwykła karta i traci swoją funkcję specjalną.

Balrogs Wehr (Obrona Balroga): Ostatnia karta zagrana przez Gandalfa jest ponownie zagrywana w odpowiedzi na tę kartę. Na miejsce zabranej, Gandalf kładzie dowolną kartę ze swojej ręki.

·         Karta położona na miejsce zabranej nie jest używana do punktacji.

·         Jeśli karta zagrana ponownie to karta specjalna, bierze się pod uwagę wyłącznie jej symbole siły. Zwierciadło Gandalfa jest wyjątkiem – działa tak samo, jak po pierwszym wyłożeniu.

Gandalfs Balance (Równowaga Gandalfa): Znaczniki energii przesuwają się na listwie punktacji w zależności od wzajemnego położenia.

Wzajemne położenie znaczników energii na listwie punktacji decyduje o tym, jak daleko przesuwa się znaczniki energii w dół lub w górę (jednak nie dalej, niż do pola startowego w danym pojedynku) na listwie punktacji.

·         Jeśli Gandalf ma więcej energii niż Balrog, znacznik Gandalfa przesuwa się o jedno pole w górę listy punktacji (w stronę znaku „+”).

·         Jeśli oba znaczniki stoją na tym samym polu, Gandalf przesuwa swój znacznik o jedno pole w górę listwy punktacji, a Balrog swój o jedno pole w dół.

·         Jeśli Gandalf ma mniej energii niż Balrog, Gandalf przesuwa swój znacznik o dwa pola w górę listwy punktacji, a Balrog o jedno pole w dół.

·         Jeśli wskutek porównania punktów siły na tej karcie, pojedynek lub finał zakończyłyby się, jej funkcja specjalna nie jest uwzględniana (nawet, jeśli oznaczałoby to przesunięcie znacznika energii z powrotem z obszaru ze znakiem „-”).

Gandalfs List (Spryt Gandalfa): Od tego momentu Balrog musi aż do końca tego pojedynku grać z odkrytymi kartami.

·         Jeśli po zagraniu tej karty Gandalf zagra także Czar Gandalfa, Balrog bierze swoje karty do ręki, miesza je, Gandalf bierze w ciemno jedną kartę, po czym Balrog ponownie wykłada wszystkie karty odkryte na stół.

·         Jeśli znacznik energii Gandalfa jest oddalony o więcej niż trzy pola od znacznika energii Balroga, Gandalf oczywiście nie ogląda kart przeciwnika.

·         Balrog musi wybrać swoje trzy karty do finału spośród wyłożonych na stole tak, aby Gandalf je widział.

Gandalfs Magie (Magia Gandalfa): Gandalf może odłożyć jedną z przyszłych kart Balroga zagranych w tym pojedynku, do kupki kart finałowych.

·         Gandalf może wybrać każdą zagraną później w tym pojedynku kartę Balroga.

·         Gandalf musi podjąć decyzję o odłożeniu karty zaraz po jej wyłożeniu przez Balroga.

·         Po odłożeniu wybranej przez Gandalfa karty, Balrog wykłada kolejną z ręki.

·         Jeśli Balrog nie wykłada już w tym pojedynku żadnej karty, funkcja specjalna Magii przepada.

·         Magia Gandalfa wyłożona w finale traci swoja funkcje specjalną, ale jej symbole siły są punktowane normalnie.

Gandalfs Spiegel (Zwierciadło Gandalfa): Balrog musi się bronić przeciw swojej ostatnio położonej karcie. Funkcji specjalnych nie bierze się pod uwagę.

·         Symbole siły na ostatnio wyłożonej przez Balroga karcie (po jej prawej stronie) działają tak, jakby znajdowały się na karcie Zwierciadło.

·         Funkcje specjalne kart nie są uwzględniane. Wyjątek stanowi Finta Balroga.

·         Jeśli wskutek działania Obrony Balroga Zwierciadło Gandalfa zostanie ponownie położone, zachowuje także swoją funkcję specjalną.

·         Jeśli Zwierciadło zostanie wyłożone jako ostatnia karta w pojedynku, jego funkcja specjalna nie działa.

Gandalfs Wut (Gniew Gandalfa): Następna karta specjalna zagrana przez Balroga w tym pojedynku traci swoja funkcję (ale jej znaczniki siły działają normalnie).

·         Finta Balroga zachowuje swoją funkcję specjalną.

·         Jeśli do końca danego pojedynku Balrog nie wyłożył żadnej karty specjalnej, Gniew Gandalfa nie jest aktywowany.

·         Jeśli w finale następna wyłożona przez Balroga karta to Sztuczka, Gniew działa na kolejna kartę.

Gandalfs Zauber (Czar Gandalfa): ...