Dane Rudhyar - Domy astrologiczne, Poradniki przeróżne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software http://www.foxitsoftware.com For evaluation only. Dane Rudhyar Domy astrologiczne Przekład Krzysztof Kotkowski MEDIX PLUS wydawnictwo Poznañ 1995 Tytuł oryginału The Astrological Houses. The Spectrum of lndividual Experience. Copyright (c) 1972, Dane Rudhyar Copyright (c) for the Polish edition by Wydawnictwo Medix Plus, 1995 Oryginały published and distributed by CRCS Publications, Sebastopol, California 95472, U.S.A. Konsultacja merytoryczna Rafał T. Prinke Redaktor Hanna KoŸmiñska Projekt graficzny okładki El¿bieta Makowska Wydanie l ISBN 83-901327-7-X Wydawnictwo Medix Plus 61-251 Poznañ, Os. Orła Białego 91/21 tel. 32-05-38 Fotoskład: dtp Marek Barłóg Poznañ, tel./fax 23-16-10 Druk: JOPPOL Poznañ Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software http://www.foxitsoftware.com For evaluation only. Spis treœci Przedmowa Rafał T. Prinke Dane Rudhyar i astrologia humanistyczna CZÊŒÆ PIERWSZA Dlaczego domy? 15 Archaiczna astrologia "miejsca" Zodiaki i domy Osiem "wart" Dwa spojrzenia na Słoñce Astrologia humanistyczna Domy jako podstawowy astrologiczny układ odniesienia 34 Dlaczego dwanaœcie domów? Systemy podziału domów Domy jako sfery doœwiadczeñ 46 Dwanaœcie kategorii doœwiadczeñ Pozioma oœ œwiadomoœci i pionowa oœ siły Podział horoskopów przez połówki Domy k¹towe, nastêpuj¹ce i upadaj¹ce Jak korzystaæ z domów CZÊŒÆ DRUGA Dom pierwszy 63 Oddech jako pierwszy akt jednostkowego istnienia Doœwiadczanie indywidualnoœci jako izolacja i jako odrêbnoœæ Znak na ascendencie: soczewka, przez któr¹ działa boskoœæ Dom drugi 71 Doœwiadczenie własnoœci Efektywne wykorzystanie własnych potencjałów urodzeniowych Własnoœæ osobista a społeczeñstwo Dom trzeci 76 Otoczenie dziecka Rozwój inteligencji Poszukiwanie wiedzy: cele i ograniczenia Dom czwarty 82 Ziemia, dom i œrodek œwiata Doœwiadczenie głêbi i podstaw osobowoœci Integracja osobowoœci Dom pi¹ty 89 Twórczoœæ jako wyraz osobistej siły Przygody miłosne, hazard, potomstwo: przegl¹d tradycyjnych interpretacji Działanie zgodnie z wewnêtrzn¹ natur¹ Dom szósty 95 Prze¿ywanie kryzysu i przystosowanie siê do warunków zewnêtrznych Bycie uczniem jako droga rozwoju Próba cierpienia i umiejêtnoœæ słu¿enia Dom siódmy 103 Nauka współpracy i dzielenia siê Zwi¹zki jako droga do zjednoczenia z wiêksz¹ całoœci¹ Realizacja własnego przeznaczenia przez partnerstwo Dom ósmy 111 Œmieræ i regeneracja: uto¿samianie siê z ziarnem Rytuał jako sposób na wzmocnienie wiêzi w grupie Zaufanie i odpowiedzialnoœæ w interesach Dom dziewi¹ty 119 Korzystanie z mo¿liwoœci rozwoju Zdobywanie zrozumienia i zastosowanie symboliki Pułapki nadmiernego rozwoju jednostek i społeczeñstwa Dom dziesi¹ty 125 Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software http://www.foxitsoftware.com For evaluation only. Pozycja społeczna i kariera U¿ycie i nadu¿ycie władzy Mit jednostkowego sukcesu Dom jedenasty 131 Wyzwolenie siły grupowej poprzez udział jednostki Twórcze wykorzystanie powodzenia i pora¿ki Bunt i proces przemian społecznych Dom dwunasty 139 Zamkniêcie cyklu doœwiadczeñ Przygotowanie do odrodzenia Znalezienie odwagi, by zapomnieæ o przeszłoœci Trójpoziomowy cykl doœwiadczeñ indywidualnych CZÊŒÆ TRZECIA Cztery k¹ty i ich zodiakalne biegunowoœci 161 Zestawienie Barana i Wagi Zestawienie Byka i Skorpiona Zestawienie BliŸni¹t i Strzelca Zestawienie Raka i Kozioro¿ca Zestawienie Lwa i Wodnika Zestawienie Panny i Ryb Planety w dwunastu domach 184 Słoñce Ksiê¿yc Merkury Wenus Mars Jowisz i Saturn Uran Neptun Pluton Epilog 212 Dane Rudhyar i astrologia humanistyczna Astrologia od zarania dziejów słu¿yła zaspokajaniu odwiecznego d¹¿enia człowieka do poznania sensu wszechœwiata i zrozumienia samego siebie, co z kolei pozwalało mu œwiadomie planowaæ przyszłoœæ. Ju¿ najwczeœniej-sze przekazy historyczne o astrologii wskazuj¹ na dwa jej nurty, analogiczne do dwóch nurtów myœli ludzkiej, okreœlanych przez Fryderyka Nitschego jako apolliñski i dionizyjski, w filozofii europejskiej czêsto uto¿samianych z tradycjami myœli Arystotelesa i œw. Tomasza z Akwinu z jednej strony, a Platona i œw. Augustyna z drugiej. Nurt apolliñski uznawany był za "oficjalny" i wiódł swe pocz¹tki od Ptolemeusza, którego Tetrabiblos ustaliły na dwa tysi¹clecia podstawowe zasady astrologii, w nieznacznym jedynie stopniu modyfikowane przez póŸniejsze autorytety. Mieœci siê tu cała tradycja astrologii uniwersyteckiej od œredniowiecza do koñca XVIII wieku, a tak¿e jej odrodzenie pod koniec XIX wieku i główny nurt współczesnej astrologii predykcyjnej. Jej przed-stawiciele starali siê zawsze kłaœæ nacisk na "naukowoœæ" swych dociekañ, co doprowadziło do stosowania metod statystycznych w badaniach nad astrologi¹. W miarê pełen ich przegl¹d przyniosło wydawnictwo Recent advances in natal astrology (1977), a najbardziej znacz¹ce okazały siê zakrojone na wielk¹ skalê czterdziestoletnie prace badawcze prowadzone przez francuskiego statystyka Michela Gauquelina (1928-1991). Rezultaty ich mo¿na znaleŸæ w wielu publikacjach, m.in. w tłumaczonej na polski ksi¹¿ce Planety a osobowoœæ człowieka (Wydawnictwo Warsztat Specjalny, Milanówek 1994). Drugi nurt astrologii wywodzi siê z filozofii neoplatoñskiej schyłku staro¿ytnoœci (Jamblich, Plotyn) i hermetyzmu renesansowego (Ficino, Pico delia Mirandola), a w okresie nowo¿ytnym kojarzony był z tradycj¹ heterodoksyjn¹ myœli Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software http://www.foxitsoftware.com For evaluation only. europejskiej, a wiêc z alchemi¹, nurtami reformacyjnymi (ró¿okrzy¿owcy) i wolnomularstwem, która kładła wiêkszy nacisk na przemianê wewnêtrzn¹ człowieka ni¿ na opanowanie œwiata zjawis-kowego. Jak na ironiê, jednak, hermetyzm w XVII wieku przekształcił siê do tego stopnia, ¿e dał pocz¹tek nowoczesnej nauce doœwiadczalnej, która całkowicie odrzuciła astrologiê. Niektóre kierunki wolnomularstwa sym-bolicznego usiłowały podtrzymywaæ te tradycje jeszcze do koñca XVIII wieku, ale dopiero w naszym stuleciu, na długo po odrodzeniu siê astrologii tradycyjnej, ponownie pojawił siê w niej nurt dionizyjski, tym razem pod nazw¹ "astrologii humanistycznej". Co prawda ju¿ wczeœniejsi autorzy z krêgu Towarzystwa Teozoficznego (Alan Leo) mówili o psychologicznych, a nie zdarzeniowych, podstawach astrologii, lecz ich rozumienie psychologii było czysto behawiorystyczne i w ostatecznym rozrachunku dotyczyło zdarzeñ i obserwacji w œwiecie zewnêtrznym. Dopiero wydanie w 1936 r. ksi¹¿ki Dane'a Rudhyara Astrology of personality (Astrologia osobowoœci) wprowadziło zupełnie nowy wymiar do astrologii i zapocz¹tkowało nowy jej kierunek. Dane Rudhyar (1895-1985) był przede wszystkim kompozytorem, mala-rzem i poet¹, teoretykiem estetyki, autorem wartoœciowej pracy o muzyce hinduskiej. Urodził siê w Pary¿u, a do Stanów Zjednoczonych przyjechał w 1916 r. wraz z grup¹ młodych kompozytorów francuskich, kiedy ich utwory były wystawiane w Nowym Jorku jako pierwsze wykonania nowej muzyki politonalnej w Ameryce. Kompozycje Rudhyara s¹ nadal nagrywane na płytach i wykonywane na koncertach. Ale był on równie¿ okultyst¹, człon-kiem Towarzystwa Teozoficznego, no i astrologiem. Dziedzin¹ t¹ zaintere-sował siê ju¿ w roku 1920, ale bardziej siê jej poœwiêcił dopiero w latach 1930, kiedy zapoznał siê z wczesnymi pracami Marca Edmunda Jonesa (ur. 1888), którego uznaje siê za współtwórcê astrologii humanistycznej. Jones, zainspirowany psychologi¹ głêbi Alfreda Adlera, starał siê przedefiniowaæ podstawowe zasady astrologii tradycyjnej w jej œwietle. Rudhyar doszedł do wniosku, ¿e znacznie bardziej adekwatne bêdzie wykorzystanie szkoły Carla Gustava Junga, bliskiej hermetyzmowi i kład¹cej nacisk na przemianê wewnêtrzn¹ człowieka ("indywiduacjê"). Pod namow¹ Alice Bailey, znanej autorki teozoficznej, rozpocz¹ł w 1934 r. pracê nad wspomnian¹ ju¿ ksi¹¿k¹. Jej wydanie nie wzbudziło jednak wiêkszego zainteresowania wœród bardzo tradycyjnie nastawionych astrologów amerykañskich, a Rud-hyar musiał czekaæ na uznanie a¿ do koñca lat 1960, pisz¹c w tym czasie jedynie artykuły do czasopism okultystycznych i astrologicznych o w¹skim zasiêgu, oraz publikuj¹c jedn¹ ksi¹¿kê w niewielkim nakładzie. Dopiero epoka hippisowska i przyniesiony przez ni¹ wybuch zainteresowania astro-logi¹ wœród młodszego pokolenia i na wy¿szym poziomie intelektualnym, a tak¿e popularnoœæ religii Wschodu i psychologii Junga, uczyniły z Rud-hyara "proroka nowej astrologii". Jego ksi¹¿ka została wznowiona w 1970 r., a zaraz za ni¹ posypały siê kolejne, zawieraj¹ce nowe przemyœlenia i kon-cepcje. Jednoczeœnie wielu innych autorów podejmowało wyzwanie astro-logii humanistycznej, b¹dŸ to rozwijaj¹c system Rudhyara, b¹dŸ systema-tyzuj¹c go w bardziej sformalizowany sposób. Z tych ostatnich warto szcze-gólnie odnotowaæ prace Michaela R. Meyera. System astrologii humanistycznej (albo "homocentrycznej") zasadza siê na idei cyklicznoœci czasu, jego powtarzalnoœci, siêgaj¹cej swymi korzenia-mi najdawniejszych kosmologii, a przejêtych przez Rudhyara bezpoœrednio z dzieł zało¿ycielki Towarzystwa Teozoficznego - Heleny Pietrownej Bławackiej - szczególnie Doktryny tajemnej (The secret doctrine), a tak¿e z hinduizmu, do którego teozofia siê odwoływała. Takie rozumienie œwiata jest zasadniczo ró¿ne od tradycyjnej w myœli (i astrologii) europejskiej wizji czasu linearnego, w której nic siê nie powtarza, ale podlega stałemu rozwojowi. Poł¹czenie z psychologi¹ głêbi Junga, gdzie cyklicznoœæ równie¿ odgrywa wa¿n¹ rolê, i okultystyczn¹ numerologi¹ nawi¹zuj¹c¹ do neopitagorejskiej filozofii matematyki, dało w rezultacie wysoce symboliczny i zło-¿ony system astrologiczny, którego celem nie jest - jak w astrologii trady-cyjnej - przewidywanie wydarzeñ, ale stanów człowieka i etapów jego rozwoju wewnêtrznego. Ksi¹¿ka Domy astrologiczne (The astrological houses) wydana została w 1972 r. jako jedna z ostatnich napisanych przez Rudhyara. Wczeœniej wydał te¿ osobne prace poœwiêcone cyklom znaków Zodiaku (The pulse of life, 1943), Ksiê¿yca (The lunation cyc/e, 1967) i symbolice poszczególnych stopni ekliptyki (Añ Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software http://www.foxitsoftware.com For evaluation only. astrological mandala, 1973), a tak¿e- szczególnie warte polecenia - omówienie strony praktycznej astrologii (The practice of astrology, 1970), bêd¹ce swego rodzaju streszczeniem jego pogl¹dów na tê dziedzinê. Pozostałe jego ksi¹¿ki dotycz¹ce astrologii s¹ bardziej ode-rwane od jej strony praktycznej, analizuj¹ce implikacje filozoficzne i psycho-logiczne. Lektura prac Rudhyara nie nale¿y do łatwych. Autor zakłada obeznanie czytelnika nie tylko z zasadami i praktyk¹ astrologii, ale tak¿e z psychologi¹ głêbi, teozofi¹, elementami filozofii indyjskiej i numerologi¹. Jest te¿ pisa-rzem bardzo nierównym - niekiedy wznosz¹cym siê na wy¿yny spekulacji intelektualnej, to znów popadaj¹cym (niestety doœæ czêsto) w prymitywny dydaktyzm i nauczaj¹cym "ex catedra" jak powinien zmieniæ siê œwiat, aby stał siê lepszy. Wtrêty te najlepiej "przefiltrowaæ" i nie przywi¹zywaæ do nich zbytniej uwagi, mog¹ bowiem przysłoniæ to co u Rudhyara najcenniejsze - wizjê nowej astrologii humanistycznej. Jak ka¿dy pionier, Rudhyar nie potrafił w pełni rozwin¹æ pewnych elemen-tów swego systemu. Szczególnie centralne pojêcie cyklicznoœci zatrzymuje siê na rozumieniu przestrzennym horoskopu i symbolizowanego przezeñ ¿ycia człowieka, a w przypadku domów astrologicznych - sfer jego do-œwiadczeñ ¿yciowych. Zdaniem Rudhyara "człowiek przechodzi i skupia uwagê kolejno na ka¿dej z dwunastu sfer doœwiadczeñ" na kolejnych poziomach tworz¹cych spiralê rozwojow¹. Tymczasem cyklicznoœæ horo-skopu musi równie¿ braæ pod uwagê wymiar czasu - a wiêc równoczesnoœæ, a nie sukcesywnoœæ owych sfer doœwiadczeñ, tworz¹c dwanaœcie równoległych spirali na podobieñstwo kodu genetycznego. Sam Rudhyar zreszt¹ to zauwa¿a w rozdziale "Trójpoziomowy cykl doœwiadczeñ indywi-dualnych", nie rozwija jednak swych spostrze¿eñ do koñca. Psychologia głêbi jako podstawa wyjaœniania astrologicznego (jêzyka astrologii) z pewnoœci¹ nie jest wyjaœnieniem ostatecznym. Jak wynika z historii, astrologiê starano siê zawsze "unaukawiaæ" za pomoc¹ najnow-szych teorii uznawanych przez œrodowisko naukowe, staraj¹c siê dotrzeæ doñ i zyskaæ jego uznanie, i tak w XIX wieku podejmowano próby tworzenia "magnetycznego" modelu astrologii, póŸniej "elektrycznego" i "psychoana-litycznego". Obecnie ten ostatni ustêpuje modelowi "informatycznemu", zwi¹zanemu z upowszechnieniem komputerów i całkowicie nowym widze-niem œwiata jako przekazu informacji, o czym pisaliœmy z Leszkiem Weresem w Mandali ¿ycia (Poznañ 1982). Ka¿dy z tych modeli ma w sobie coœ wartoœciowego, ale ¿aden nie potrafi dojœæ do sedna astrologii, które nie le¿y w obszarze nauki, a które mo¿na odnaleŸæ jedynie przez bezpoœrednie doœwiadczenie. Ksi¹¿ki Dane's Rudhyara s¹ w tym szczególnie pomocne. Rafał T. Prinke Czêœæ pierwsza Dlaczego domy? Wiêkszoœæ astrologów zgodziłaby siê zapewne z ogólnym stwierdzeniem, ¿e astrologia to badanie zwi¹zków pomiêdzy poło¿eniem ciał niebieskich w stosunku do Ziemi a zjawiskami fizycznymi oraz zmianami zachodz¹cymi w psychice jednostek i w œwiadomoœci społecznej. Ruchy ciał niebieskich s¹, z małymi wyj¹tkami, cykliczne i przewidywalne. Wszelkie przesłanki wska-zuj¹ na to, ¿e wszechœwiat, w którym ¿yjemy, jest uporz¹dkowany, choæ trudno nam ten porz¹dek zauwa¿yæ; bêd¹c na Ziemi, w centrum zdarzeñ, w które jesteœmy zaanga¿owani i na które reagujemy emocjonalnie, nie potrafimy w pełni dostrzec całokształtu dynamiki kosmosu. Kiedy jednak przyjrzymy siê zjawiskom kosmicznym zachodz¹cym w odległej przestrzeni, zaczynamy odczuwaæ potêgê rytmów kosmicznych: wschodów i zachodów Słoñca i Ksiê¿yca, pojawiania siê i znikania gwiazd, nowi i pełni Ksiê¿yca, koniunkcji planet i innych okresowych zjawisk. W taki właœnie sposób, odnosz¹c pozornie bezładne, losowe zdarzenia z ¿ycia ludzi do cyklicznych i przewidywalnych ruchów i zale¿noœci pomiêdzy ciałami niebieskimi, ast-rologia dała ludzkoœci cenne poczucie ładu, które z kolei pozwala odnaleŸæ poczucie co najmniej transcendentalnego bezpieczeñstwa. [ Pobierz całość w formacie PDF ] |